Pompy ciepła – tanie ogrzewanie

Pompy grzewcze przynależą do urządzeń, które pobierają energię wypływającą z natury. Wymuszają transfer ciepła z gruntu, powietrza bądź wody. Pełny mechanizm nagrzewania lokalu przebiega zatem w stosunkowo prosty sposób. Pompy ciepła mają wielorakie zastosowanie w gospodarstwach domowych, schładzania pomieszczeń, chłodnictwie, sektorze spożywczym, ogrzewaniu budynków oraz grzaniu wody do codziennego użytku. Dzisiaj są najbardziej innowacyjnymi urządzeniami stosującymi funkcję grzania i chłodzenia.

Podstawowe informacje o pompach ciepła

Pompy cieplne uzyskują energię m. in. z wiatru, opadów, a nawet fal morskich i przenoszą ją do zespołu cieplnego budynku, przykładowo. ogrzewania podłogowego. Rozróżnia się je ze względu na dwa istotne kryteria: wariant dolnego źródła ciepła oraz metodę podwyższania ciepłoty oraz ciśnienia. Pompy grzewcze, które uzyskują moc z dolnego źródła ciepła dzieli się na: powietrzno – wodne, wodno – wodne, solankowo – wodne oraz pompy pobierające energię z parowania bezpośredniego i wody. Biorąc pod uwagę pozostałe kryterium, odróżnia się pompy sprężarkowe, sorpcyjne (absorpcyjne oraz adsorpcyjne) oraz Vuilleumiera. Potrafią pracować w zespole monowalentnym oraz biwalentnym, czyli jako indywidualne źródło ciepła w lokalu albo w zespoleniu z drugim źródłem, przykładowo. kotłem wskazanego wariantu. Pompa ciepła monowalentna pokrywa w pełni zapotrzebowanie na ciepło, np. wysokiego domku jednorodzinnego, ale należy prawidłowo nakreślić projekt dystrybucji energii. Jeżeli zdecydowaliśmy się na układ równoległy, to istotna jest temperatura poza domem oraz obciążenie pompy. Gdy mamy do czynienia z sytuacją, kiedy ten drugi czynnik jest nadmiernie wysoki, sterownik pompy włącza opcjonalne urządzenie do uzyskiwania ciepła. System alternatywny polega na tym, że główna pompa ciepła będzie ocieplała albo chłodziła pomieszczenia wyłącznie do ustalonej temperatury. Dogrzewać będzie musiał np. na kocioł olejowo – gazowy. Ów typ nagrzewania sprawdzi się doskonale w budynkach z kaloryferami.

Gruntowe pompy ciepła – czy to się opłaca?

Wszystko niewątpliwie zależy od tego, na jaki typ maszyny cieplnej się zdecydujemy. Na wielu stronach internetowych można wyszukać o nich niemało informacji, przykładowo. wstawiając w Google hasło „Pompy ciepła Toruń” bądź „Pompa ciepła cena”. Pompa ciepła opierająca się na systemie woda – woda ma dwa zasadnicze moduły: studnię poboru i studnię zrzutową. Jej pozytywnymi właściwościami są: nieduża deformacja terenu, znikome uzależnienie od warunków atmosferycznych, trwałość temperatury źródła przez cały rok, względnie małe wydatki na inwestycję przy funkcjonujących zapasach wodnych, duży współczynnik skuteczności. Pompa cieplna gruntowa posiada jednakże dosyć wysokie wymagania co do klasy pobieranej wody (twardość, zawartość manganu oraz żelaza), wysokie koszty wybudowania studni, pompa głębinowa podatna na awarie, okres eksploatacji najwyżej do 20 lat, zrealizowanie badań efektywności studni (dla przekraczających 30 m, należy otrzymać pozwolenie wodno – prawne. Na dodatek w przypadku, jeśli woda głębinowa jest „uciążliwa chemicznie”, należy uzbroić pompę w prawidłowy układ filtrów (zaś to generuje kolejne wydatki).

Może jednak zamontować pompę ciepła solanka – woda?

Pompa tego typu niejednokrotnie jest połączona z kolektorem gruntowym, przez który przepływa solanka. To oczywiście on przyjmuje ciepło z dolnego źródła cieplnego. Solanka jest produkowana z roztworu glikolu, niezamarzającego w nawet wyraźnie niskich temperaturach. Generalnie stosuje się trzy warianty kolektora: kolektor poziomy, spiralny bądź pionowy (czyli sonda głębinowa).

• Kolektor poziomy otrzymuje się z charakterystycznych rurek polietylenowych, które umieszcza się na głębokości 1,5 do 2 metrów. Jego siła jest uzależniona od rodzaju gleby. Im bardziej mokra oraz gliniasta, tym więcej dostarczy ciepła. Odmiennym źródłem cieplnym może być jezioro albo staw.
• Kolektor spiralny działa na zbliżonych zasadach. Poszczególne jego podzespoły mają formę spiralnych zwojów. Kładzie się je w wykopach o długości od 15 do 20 metrów.

Istotną zaletą kolektorów płaskich jest nieduży koszt inwestycji i łatwość konstrukcji. Wadami natomiast: brak możliwości sadzania drzew nad kolektorem, przykrywania gleby nad nim np. asfaltem czy kostką brukową, ograniczenie czasu wegetacji roślin zasadzonych nad nim, obejmowanie znacznej powierzchni, większe nakłady na pompowanie glikolu. Jeśli nie można przyłączyć kolektora poziomego, to trzeba zastanowić się nad sondą głębinową. Jej części mają wygląd pociągłej litery „U” oraz mogą być ulokowane od 30 do 150 metrów pod warstwą gleby. Przewagą tego rozwiązania jest niezależność od pogody, spora efektywność, niewysoki stopień deformacji terenu, niższe wydatki pompowania glikolu oraz opory hydrauliczne. Nie można obyć się bez specjalnego sprzętu i przyzwoleń wodno – prawnych.

Inne rozwiązanie – sorpcyjna pompa ciepła

Proces sorpcji to inaczej wchłonięcie przez pewną ciecz innej cieczy bądź gazu. Gdy kupujemy wodę mineralną z dwutlenkiem węgla, to po otwarciu uwolniony zostaje dwutlenek węgla. Przed usunięciem zakrętki z butelki był on w niej standardowo rozpuszczony. Jeśli chodzi o pompy ciepła sorpcyjne, współczesne można natknąć się na dwa warianty – absorpcyjne i adsorpcyjne. Pierwsze wykorzystują niskociśnieniową parę, która chłonięta jest przez, przykładowo wodę i przy tym wytworzone zostaje ciepło. Drugie są obecnie w fazie testów jeśli chodzi o stosowanie ich do ocieplania budynków jednorodzinnych i wielorodzinnych. Od długiego czasu stosuje się je jako urządzenia chłodnicze o niesamowicie dużej mocy. Żeby pompy sorpcyjne działały, muszą zasadzać się na zespole próżniowym.

Szczegółowe informacje znajdują się pod linkiem – Pompy ciepła Toruń